Międzynarodowa Federacja Pogańska

Czy znacie może dramaty, dramatopisarzy, którzy w swoich tekstach podejmują tematykę pogańską i generalnie antropologiczną. Szukam dobrego tekstu do przeniesienia na scenę. Może ktoś z Was coś takiego czytał i może polecić, a może nawet sam jest autorem (opowiadania też wchodzą w grę).

Może pisane od razu na scenę "Zaczarowane koło" Lucjana Rydla?
Nie wiem czy pasuje Ci aż pięć aktów:
http://pl.wikisource.org/wiki/Zaczarowa ... %82o/Akt_I
dalsze przewijając znacznikiem kolejnego aktu.
Jak to w Młodej Polsce - są i szlacheckie typy, i jakieś demony leśne, jest i Boruta (przedstawiający się z prawdziwego nazwiska: Bazyli Rogaliński), Kusy, topielcy i topielice, Leśny Dziadek. Mnie się podoba ta sztuka, nienapuszona, barwna, dająca możliwości różnych interpretacji aktorskich.

Pierwszym moim skojarzeniem są "Dziady" Mickiewicza. To przecież jest nieziemsko pogańskie. Chyba, że szukasz czegoś mniej znanego.

A Balladyna? Też trochę.
Albo Sen Nocy Letniej?

Mi się strasznie podoba "Świteź"

http://mickiewicz.nasz.info/switez.html

Swojego czasu oczarowało mnie to. Oczywiście przekaz tekstu byłby trudny do oddania w ramach sztuki teatralnej. Mogła by to być raczej jakaś luźna wariacja odnosząca się do wymowy utworu.

Nie znam się na teatrze, ale na stronie Taraki widziałam kilka tekstów o teatralnej tematyce, może tam znajdziesz jakieś inspiracje.
http://www.taraka.pl/index.php?cat=46

Świteź jest przepiękna ale chyba mało sceniczna. Dużo tekstu zajmują odczucia, tak dużo, że ciężko byłoby je przekazać jedynie sztuką aktorską. Nawet to co dzieje się na zewnątrz (otaczająca białość spędzająca dniem noc, ucieczka spod stóp ziemi) buduje tylko wewnętrzne odczucie - przerażenie.
Za to Balladyna jest mocno fabularna. W świętokrzyskiem twierdzą, że Słowacki wzorował się na starej legendzie o pani Łysickiego Zamku. Jedna z sióstr miała na imię Agata (do dziś jeden ze szczytów Łysicy to skałki Agaty).

Ach - Sen Nocy Letniej to przednia zabawa.

Przede wszystkim Makbet, ma wszystko czego trzeba potrzeba: czary, zbrodnię, dużo przemocy... Ach, nie ma jak stary dobry Shakespeare

"Dalej, dalej, siostry wiedźmy,
Czarodziejski krąg zawiedźmy
Wkoło kotła, wrzućmy doń
Zabójczych jadów pełną dłoń."

Jeżeli czujesz się na siłach to możesz zawsze poeksperymentować z jakąś dalekowschodnią sztuką, Hinduistyczną lub teatrem No. A skupiając się na europejskich źródłach to mamy przecież olbrzymi wybór tragedii antycznych a co jedna to bardziej pogańska

http://www.tchu.com.pl/dobrowolski_dziewanna.htm Nie czytalem, ale przymierzam sie do zdobycia.

Hajdamaka, dziękuję że wskazałeś tego człowieka.

Zdaję sobie sprawę, że literatura bogata jest w genialne dzieła literackie. Może szukam dziury w całym, ale jakby przejadły mi się wciąż nowe adaptacje Szekspira i innych znanych. Chciałabym, aby zarówno w teatrze, filmie i innych dziedzinach miały szansę zaistnieć twory współczesnych ludzi, którzy z całą pewnością mają wiele do powiedzenia, przekazania i co najważniejsze w żaden sposób nie są gorsi od tych, którzy zaistnieli wieki temu.
Dlatego proszę, jeżeli ktoś z Was tworzy, pisze, zna kogoś kto przelewa swoje myśli na papier niech się nimi podzieli. Tutaj.
I nie chodzi mi o piękny literacki, poetycki, udźiwniony język, perfekcyjną formę - a,no banalnie powiem: duszę i indywidualne postrzeganie świata.