Telkontar napisał(a):
wlasnowierca napisał(a):
Hehe
swoją drogą ta ideologia "wykazuje się" teraz w Grecji, Anglii i paru innych krajach. Demolowanie sklepów i barów i idące za tym niszczenie czyichś miejsc pracy i pozbawianie ludzi źródła utrzymania - super walka o wolność, o jakiej można tylko marzyć
Agreed. Po prostu ten sposób myślenia zbyt dobrze pasuje do ludzi młodych i zbuntowanych, nastoletnich. Smutne jest natomiast to, że większość z tych nastolatków jak przekroczy dwudziestkę, to potem traktuje to jak pryszcze. Się wyrasta. No że z tego się wyrasta, to akurat, subiektywnie powiem, bardzo szkoda. Mniej byłoby palonych sklepów, a i świat byłby lepszy, jakby "się nie wyrastało".
To prawda. Intelektualny anarchizm jest czymś zupełnie innym, niż wybryki chuligańskie. Znam trochę ludzi z takiego nurtu, a i samemu było mi do niego blisko w swoim czasie. Taki rodzaj anarchizmu jest ciekawy ze strony metapolitycznej i filozoficznej - w momencie, gdy uzna się, że państwo nie jest jedyną ani niezbędną formą organizacji społecznej, także w celu zachowania wspólnej kultury i świadomości narodowej (która kwitła także w warunkach braku niezależnego państwa), człowiekowi otwiera się nieskończona liczba opcji, zaczyna poszukiwać i dążyć.
Bo człowiek tak czy inaczej poszukuje jakiegoś porządku i anarchia sensu stricte - jako brak władzy - by się długo nie utrzymała. Wtedy to zainteresowałem się np. koncepcją trybalizmu oraz średniowiecznej, wikińskiej Islandii, w której obowiązywało prawo prywatne na skalę lokalną; każdy gothi był nie tylko kapłanem, ale właściwie lokalnym prawodawcą i arbitrem, którego rozporządzenia obowiązywały osoby uznające go za autorytet; bywało, że ktoś z innej części kraju prosił gothiego spoza niej o pomoc, choć z powodów geograficznych bywało to raczej rzadko. Jednakże osoby powołujące się na tę koncepcję nie rozumiały często, iż nie byłaby ona możliwa bez religii nordyckiej, której wartości de facto były prawem nadrzędnym.
I taki anarchizm jak najbardziej szanuję, choć obecnie znacznie bliżej mi do koncepcji zadrużnych.
wlasnowierca napisał(a):
"Wykazała się" też w Hiszpanii w czasie Wojny Domowej, gdy oddziały anarchistyczne do spółki z komunistami mordowały ludzi za przekonania religijne, w tym księży i zakonnice.
Takie pytanie tylko w ramach prowokacji, bo ja się nie znam:
za przekonania czy za realizację tych przekonań w ramach współpracy z drugim obozem?[/quote]
Obie strony miały wiele "za uszami", jak we wszystkich starciach ekstremistów. Jedną z najbardziej haniebnych zbrodni po stronie falangistów było rozstrzelanie Lorki, znanego lewicującego poety. Lewicowi ekstremiści z kolei często zabijali księży i zakonnice tylko za przekonania i stan, podobnie jak bolszewicy, którzy uważali popów ich za "pasibrzuchów, siewców ciemnoty i wyzyskiwaczy". Nie opowiadam się po żadnej ze stron w przypadku Wojny Domowej w Hiszpanii, wkurza mnie natomiast to, że jak mówi się o zbrodniach i nadużyciach, falangistów, tak anarchiści i "republikanie" są przeważnie wybielani jako "ci dobrzy".
Pozdrawiam!!
w.
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
