Międzynarodowa Federacja Pogańska

Głębokie zainteresowanie jakąś kulturą, nie własną, wcale nie musi oznacza kompleksu. To po prostu wybór (jedni lubią rybki, inni ...). Nie musi to również oznaczać pomijania kultury własnej. Nie widzę jednak niczego szczególnego również w jej pominięciu a skupieniu się na innej. Są japońscy pasjonaci Chopina, Argentyńczycy uwielbiają angielski styl (mimo wojny o Falklandy), są polscy specjaliści od Indian. Nie wiem czemu miałoby to być wyrazem kompleksów. Odwrotnie, uporczywe odrzucanie wspaniałych dokonań innych nacji na rzecz kultury własnej, bo - ... własna! może być poczytane za kompleks. Ja czując się przesiąkniętym polską kulturą i tak widzę, że to grajdoł. Pan Tadeusz (uwielbiam) jako epopeja narodowa to nieporozumienie. Zatarg sąsiedzki, nocny rozbój i pijaństwo spacyfikowane przez oddział zaborców, po czym wykpienie się od konsekwencji łapówką, morderstwem i ucieczką - narodową epopeją? To bardzo "lokalna" kultura. Niewiele oferująca światu. Chopin a poza tym? Mało znany Wieniawski? W malarstwie grupa monachijska pod opieką Brandta (jakże "lokalna") i... ? No przecież nie Matejko? Nasz wkład w kulturę światową, więcej - europejską, jest mizerny. Nawet rodzimowierstwo trzeba mozolnie studiować i odtwarzać bo nie zachowały się materiały na kształt Edd czy rodzaj kroniki Jordanesa (wymieniam te z naszego obszaru kulturowego). Mało zachowało się żywego obyczaju (inaczej niż na Litwie i Łotwie, nawet na Bałkanach więcej). Mnie się i tak podoba ale znajże umiar mocium panie. Dokonanie innego wyboru niż ograniczenie się do własnego, innego wyboru niż Twój, to nie wyraz kompleksów lecz możliwości. I skorzystanie z nich. W mocy pozostaje spostrzeżenie o traktowaniu świata własnego (z całym zestawem artefaktów i wartości) jako normalnego, świata spoza własnego kręgu, odmiennego, jako skrzywionego.
Co do postrzegania odmienności urody - skoro twierdzisz, że łatwo przychodzi Ci rozpoznanie to widocznie masz taki dar.

Raczej Berberów. Maurowie to głównie Berberowie a nie Arabowie. Choć oczywiście trochę arabów na pewno się do Hiszpanii dostało Ale to tak tylko na marginesie

Może. Chociaż miałem wrażenie, że Arabowie podbili Berberów, z trudem, później ich werbowali do podboju Hiszpanii. Byli tam w mniejszości towarzysząc Arabom, i to raczej w rozproszeniu. Przyznam jednak, ze nie wgłębiałem się za bardzo, pisałem z pamięci a źródła internetowe mogą traktować to powierzchownie http://portalwiedzy.onet.pl/3093,,,,ber ... haslo.html

Poświście, wcale nie uważam, że pasjonowanie się innymi kulturami jest złe w jakimkolwiek stopniu. Mnie też interesują kultury obcych krajów, religie Europy przedchrześcijańskiej, muzyka, sytuacje jakie mają miejsce w innych krajach - ale to, że się tym pasjonuję, nie oznacza wcale, że się z tym utożsamiam. Nie zawsze w każdym razie ...

To, np. że lubię muzykę indyjską, nie czyni mnie jeszcze wcale Hindusem.