Międzynarodowa Federacja Pogańska
http://paganfederation.org/forum-pl/

Poezja
http://paganfederation.org/forum-pl/viewtopic.php?f=37&t=564
Strona 4 z 4

Autor:  Tin [ piątek, 1 lutego 2013, 02:19 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Selene, bardzo mi się podoba ten wiersz. Zwłaszcza to gotowanie zupy, śliczna wiedźmia metafora! :-)

Autor:  Selene [ piątek, 1 lutego 2013, 13:07 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Bardzo dziękuję, Tin:-)) Cieszę się, że moje demonki się podobają (najbardziej cieszą się oczywiście one;-)).

Autor:  Piołun [ czwartek, 16 maja 2013, 11:03 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Jest taki słowiański mit o stworzeniu świata. Na jego podstawie napisałam wierszyk dla dzieci pt. "Nim w dalekie ruszysz strony". Niech się dobrze czyta (i maluje :))

1. Mit o stworzeniu świata

Było to ongiś na początku świata
wtedy nie było nieba ani ziemi
nieba ni ziemi tylko sine morze
a pośród morza na dębie
siedziały dwa gołębie
dwa gołębie na dębie
toczyły taką naradę
rade radziły i gruchały
Jakże mamy stworzyć świat?
spuśćmy się na dno do morza
wyniesiemy drobnego piasku
drobnego piasku niebieskiego kamienia...
Drobny piaseczek posiejemy,
Niebieski kamyczek podniesiemy.
Z drobnego piasku – czarna ziemica,
– lodowata wodzica, zielona trawica.
Z niebieskiego kamienia – błękitne niebo,
niebieskie niebo, jasny miesiączek.
Jasny miesiączek i wszystkie gwiazdeczki.


2. Nim w dalekie ruszysz strony

Za lasami, dolinami, gdzie zielona wielka góra
Stoi drzewo bardzo stare a korona jego w chmurach,
A korona jego w niebie tam, gdzie słońca iskry złote,
Gdzie wiatr hula ponad ziemią hen daleko i z powrotem.
Tam, gdzie pośród dobrej ciszy rozśpiewane żyją ptaki,
Tam to jedno drzewo rośnie od praczasów po wsze czasy.
A pień jego jak słup wielki, mocny i niezwyciężony
Topór żaden go nie ima i piorunów Bóg je chroni
Korzeniami w środek ziemi drzewo stare tak już wnikło -
Siła żadna go nie zniszczy, chyba... żeby ziemia znikła?...
Nocą, kiedy gwiazd gromady przysiadają w czarnym kręgu
Widać dokąd swą zieloność drzewo darowało niebu.
Bo, gdzie gwiazda nieruchoma, co świat wkoło niej się kręci
tam to niebo się oparło na najwyższej drwa gałęzi
i wiruje niebo z ziemią, ognie świata, mórz odmęty
wiatr i duchy, wsze żywoty po czas wieczny, po czas święty
a nad wszystkim się unosi świergot ptasi a w nim słowa
o pradawnych dawnych wiekach, o podróży na dno morza
po ziarenka piasku drobne i po kamień najbłękitszy…
Z piasku - ziemia, trawa, woda a z kamienia niebo czyste
miesiąc srebrny i gwiazdeczki rozsypane, roztańczone…
Tę opowieść zapamiętaj, nim w dalekie ruszysz strony.

Autor:  Piołun [ poniedziałek, 26 sierpnia 2013, 16:13 ]
Tytuł:  Re: Poezja

A ja tańczę taniec nieba, taniec słońca, taniec gwiazd
tam wysoko chcę pozostać; niebo moje weź mnie w tan
weź jak słońce i jak gwiazdy, jak obłoki i jak wiatr
niech wiruję z nocnym ptakiem aż po czasu kres, po czas...

A ja tańczę taniec ziemi, taniec drzew i taniec traw
tutaj blisko chcę pozostać, ziemio moja weź mnie w tan
weź me dłonie, w swoich schowaj, a na skronie wianek daj
z tobą ziemio chcę wirować aż po czasu kres, po czas...

A ja tańczę taniec głębin, taniec wodnic, taniec fal
tutaj na dnie chcę pozostać, wodo moja weź mnie w tan
weź jak krople, w kręgu trzciny, jak miesiąca srebrny blask
tu na głębi chcę wirować aż po czasu kres, po czas...

Zatańcz ze mną taniec nieba, taniec ziemi, głębin tan.
Z obłokami tu zostańmy, z szumem drzew i szeptem fal.
W górze, w dole, w środku świata niech nam wieczny płynie czas
Tutaj życie i śmierć nasza aż po czasu kres, po czas.

edycja (dodanie 4.zwrotki)

Autor:  Selene [ poniedziałek, 26 sierpnia 2013, 17:32 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Piołun, przepiękne utwory!!! Znów zakochałam się się w Twoich wierszach :-)

Autor:  Piołun [ wtorek, 27 sierpnia 2013, 22:11 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Dziękuję i pozdrawiam!

Autor:  Selene [ środa, 28 sierpnia 2013, 13:40 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Ja również :-) Tęsknię za Tobą, Siostro. Ostatnio sporo o Tobie myślę :-)

Autor:  Piołun [ środa, 28 sierpnia 2013, 23:49 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Onegdaj uśmiechałam się do kwietniowych wspomnień :) Zapraszam na fb.

Autor:  Piołun [ sobota, 7 września 2013, 00:48 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Kołysanka

Noc na progu jak co noc przysiadła,
świat zmęczony jak gdyby przystanął
i rozgląda się cicho po niebie
zadumany.

Tam przestworza dalekie wołają,
a tu człowiek maleńki przyciąga,
odejść w ciszę odludną, nieznaną
czy pozostać?

A ty usiądź tu przy mnie i powiedz,
za czym świat nasz tak biegnie, tak goni?
Może wyrwać się pragnie w przestworza
człowiekowi?

Jak w dzieciństwie z gwiazd dyszla się chwycić
i jak wtedy harmonii sfer słuchać,
mgławicami Oriona otulić
i nie wrócić...

Więc już usiądź i tylko mi powiedz,
za czym biegniesz i po co tak gonisz?
Wiesz, mgławice harmonie i gwiazdy
już są twoje.

W dłonie nieba nie zamkniesz ni świata,
w pył się zmieni, co w dłoni zamknięte,
więc już usiądź i tylko pozostań
tu -
człowiekiem.

Autor:  Selene [ niedziela, 8 września 2013, 13:33 ]
Tytuł:  Re: Poezja

"Więc już usiądź i tylko mi powiedz,
za czym biegniesz i po co tak gonisz?
Wiesz, mgławice harmonie i gwiazdy
już są twoje.

W dłonie nieba nie zamkniesz ni świata,
w pył się zmieni, co w dłoni zamknięte,
więc już usiądź i tylko pozostań
tu -
człowiekiem."

Zakochałam się w tych 2 strofach :-) Były mi potrzebne - dzięki, Siostro.

Autor:  Piołun [ sobota, 14 września 2013, 22:53 ]
Tytuł:  Re: Poezja

http://www.youtube.com/watch?v=O2vIdOK9Oic ;)

Autor:  Piołun [ sobota, 26 kwietnia 2014, 15:11 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Zakochałam się

Zakochałam się na wiosnę;
Wiosną to się często zdarza.
Na początek w tatarakach,
Co mą utopioną siostrę
Tak kołyszą i hołubią
Tak ją pieszczą, mamią, lubią,
Że zazdroszczę
Mojej siostrze
Brzegini

Zakochałam znowu w lecie;
Latem kochać da się tyle…
W kłosach, które jeszcze chwilę
Otulają polnym kwieciem
Bladą moją siostrę drugą,
Łaskotają, gładzą, lubią,
więc zazdroszczę
Zmarłej siostrze
Południcy

Zakochałam i jesienią;
Jesień zmysłów taka pełna…
Jakże zmysły mam okiełznać
Jakże walczyć z wichrem, chmurą,
Co z mą siostrą martwą lubą
Tak wirują, tak hołubią…
Ach, zazdroszczę
I tej siostrze
Wile

Zakochałam ciemną zimą;
Zimą ciepła tak potrzeba…
W zamarzniętych ziemi grudach.
Moją siostrę dawną miłą
Tak ściskają mocno, tulą,
Pieszczą chłodne ciało, lubią…
Wiesz, zazdroszczę
Martwej siostrze
Wąpierzycy

Dziś jest dzisiaj, bez kochania;
Czasem dziś się kochać nie da
Może jutro spadnie z nieba
W tatarakach, polnych kwiatach,
Wichrze, chmurze, z ziemi wonią
I z pieszczotą tak szaloną...
Mnie zazdrościć
Będą siostry
Ciebie.

Autor:  Selene [ niedziela, 27 kwietnia 2014, 16:08 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Piołun, zakochałam się w Twoim wierszu :-)

Autor:  Piołun [ niedziela, 27 kwietnia 2014, 23:53 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Dzięki Selene. Twoje słowa bardzo cenię:) A właśnie dowiedziałam się, że Alne kończy prace nad nową płytą. Na niej znajdzie się również jeden z moich tekstów. Bardzo bardzo się cieszę :)))

Autor:  Selene [ poniedziałek, 28 kwietnia 2014, 17:33 ]
Tytuł:  Re: Poezja

Gratuluję :) Twoje wiersze recytowane są w naszej szkole co roku :-)

Strona 4 z 4 Wszystkie czasy w strefie UTC + 2 [czas letni (DST)]
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/