Międzynarodowa Federacja Pogańska http://paganfederation.org/forum-pl/ |
|
Poezja http://paganfederation.org/forum-pl/viewtopic.php?f=37&t=564 |
Strona 4 z 4 |
Autor: | Tin [ piątek, 1 lutego 2013, 02:19 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Selene, bardzo mi się podoba ten wiersz. Zwłaszcza to gotowanie zupy, śliczna wiedźmia metafora! |
Autor: | Selene [ piątek, 1 lutego 2013, 13:07 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Bardzo dziękuję, Tin:-)) Cieszę się, że moje demonki się podobają (najbardziej cieszą się oczywiście one;-)). |
Autor: | Piołun [ czwartek, 16 maja 2013, 11:03 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Jest taki słowiański mit o stworzeniu świata. Na jego podstawie napisałam wierszyk dla dzieci pt. "Nim w dalekie ruszysz strony". Niech się dobrze czyta (i maluje ) 1. Mit o stworzeniu świata Było to ongiś na początku świata wtedy nie było nieba ani ziemi nieba ni ziemi tylko sine morze a pośród morza na dębie siedziały dwa gołębie dwa gołębie na dębie toczyły taką naradę rade radziły i gruchały Jakże mamy stworzyć świat? spuśćmy się na dno do morza wyniesiemy drobnego piasku drobnego piasku niebieskiego kamienia... Drobny piaseczek posiejemy, Niebieski kamyczek podniesiemy. Z drobnego piasku – czarna ziemica, – lodowata wodzica, zielona trawica. Z niebieskiego kamienia – błękitne niebo, niebieskie niebo, jasny miesiączek. Jasny miesiączek i wszystkie gwiazdeczki. 2. Nim w dalekie ruszysz strony Za lasami, dolinami, gdzie zielona wielka góra Stoi drzewo bardzo stare a korona jego w chmurach, A korona jego w niebie tam, gdzie słońca iskry złote, Gdzie wiatr hula ponad ziemią hen daleko i z powrotem. Tam, gdzie pośród dobrej ciszy rozśpiewane żyją ptaki, Tam to jedno drzewo rośnie od praczasów po wsze czasy. A pień jego jak słup wielki, mocny i niezwyciężony Topór żaden go nie ima i piorunów Bóg je chroni Korzeniami w środek ziemi drzewo stare tak już wnikło - Siła żadna go nie zniszczy, chyba... żeby ziemia znikła?... Nocą, kiedy gwiazd gromady przysiadają w czarnym kręgu Widać dokąd swą zieloność drzewo darowało niebu. Bo, gdzie gwiazda nieruchoma, co świat wkoło niej się kręci tam to niebo się oparło na najwyższej drwa gałęzi i wiruje niebo z ziemią, ognie świata, mórz odmęty wiatr i duchy, wsze żywoty po czas wieczny, po czas święty a nad wszystkim się unosi świergot ptasi a w nim słowa o pradawnych dawnych wiekach, o podróży na dno morza po ziarenka piasku drobne i po kamień najbłękitszy… Z piasku - ziemia, trawa, woda a z kamienia niebo czyste miesiąc srebrny i gwiazdeczki rozsypane, roztańczone… Tę opowieść zapamiętaj, nim w dalekie ruszysz strony. |
Autor: | Piołun [ poniedziałek, 26 sierpnia 2013, 16:13 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
A ja tańczę taniec nieba, taniec słońca, taniec gwiazd tam wysoko chcę pozostać; niebo moje weź mnie w tan weź jak słońce i jak gwiazdy, jak obłoki i jak wiatr niech wiruję z nocnym ptakiem aż po czasu kres, po czas... A ja tańczę taniec ziemi, taniec drzew i taniec traw tutaj blisko chcę pozostać, ziemio moja weź mnie w tan weź me dłonie, w swoich schowaj, a na skronie wianek daj z tobą ziemio chcę wirować aż po czasu kres, po czas... A ja tańczę taniec głębin, taniec wodnic, taniec fal tutaj na dnie chcę pozostać, wodo moja weź mnie w tan weź jak krople, w kręgu trzciny, jak miesiąca srebrny blask tu na głębi chcę wirować aż po czasu kres, po czas... Zatańcz ze mną taniec nieba, taniec ziemi, głębin tan. Z obłokami tu zostańmy, z szumem drzew i szeptem fal. W górze, w dole, w środku świata niech nam wieczny płynie czas Tutaj życie i śmierć nasza aż po czasu kres, po czas. edycja (dodanie 4.zwrotki) |
Autor: | Selene [ poniedziałek, 26 sierpnia 2013, 17:32 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Piołun, przepiękne utwory!!! Znów zakochałam się się w Twoich wierszach |
Autor: | Piołun [ wtorek, 27 sierpnia 2013, 22:11 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Dziękuję i pozdrawiam! |
Autor: | Selene [ środa, 28 sierpnia 2013, 13:40 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Ja również Tęsknię za Tobą, Siostro. Ostatnio sporo o Tobie myślę |
Autor: | Piołun [ środa, 28 sierpnia 2013, 23:49 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Onegdaj uśmiechałam się do kwietniowych wspomnień Zapraszam na fb. |
Autor: | Piołun [ sobota, 7 września 2013, 00:48 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Kołysanka Noc na progu jak co noc przysiadła, świat zmęczony jak gdyby przystanął i rozgląda się cicho po niebie zadumany. Tam przestworza dalekie wołają, a tu człowiek maleńki przyciąga, odejść w ciszę odludną, nieznaną czy pozostać? A ty usiądź tu przy mnie i powiedz, za czym świat nasz tak biegnie, tak goni? Może wyrwać się pragnie w przestworza człowiekowi? Jak w dzieciństwie z gwiazd dyszla się chwycić i jak wtedy harmonii sfer słuchać, mgławicami Oriona otulić i nie wrócić... Więc już usiądź i tylko mi powiedz, za czym biegniesz i po co tak gonisz? Wiesz, mgławice harmonie i gwiazdy już są twoje. W dłonie nieba nie zamkniesz ni świata, w pył się zmieni, co w dłoni zamknięte, więc już usiądź i tylko pozostań tu - człowiekiem. |
Autor: | Selene [ niedziela, 8 września 2013, 13:33 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
"Więc już usiądź i tylko mi powiedz, za czym biegniesz i po co tak gonisz? Wiesz, mgławice harmonie i gwiazdy już są twoje. W dłonie nieba nie zamkniesz ni świata, w pył się zmieni, co w dłoni zamknięte, więc już usiądź i tylko pozostań tu - człowiekiem." Zakochałam się w tych 2 strofach Były mi potrzebne - dzięki, Siostro. |
Autor: | Piołun [ sobota, 14 września 2013, 22:53 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
http://www.youtube.com/watch?v=O2vIdOK9Oic |
Autor: | Piołun [ sobota, 26 kwietnia 2014, 15:11 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Zakochałam się Zakochałam się na wiosnę; Wiosną to się często zdarza. Na początek w tatarakach, Co mą utopioną siostrę Tak kołyszą i hołubią Tak ją pieszczą, mamią, lubią, Że zazdroszczę Mojej siostrze Brzegini Zakochałam znowu w lecie; Latem kochać da się tyle… W kłosach, które jeszcze chwilę Otulają polnym kwieciem Bladą moją siostrę drugą, Łaskotają, gładzą, lubią, więc zazdroszczę Zmarłej siostrze Południcy Zakochałam i jesienią; Jesień zmysłów taka pełna… Jakże zmysły mam okiełznać Jakże walczyć z wichrem, chmurą, Co z mą siostrą martwą lubą Tak wirują, tak hołubią… Ach, zazdroszczę I tej siostrze Wile Zakochałam ciemną zimą; Zimą ciepła tak potrzeba… W zamarzniętych ziemi grudach. Moją siostrę dawną miłą Tak ściskają mocno, tulą, Pieszczą chłodne ciało, lubią… Wiesz, zazdroszczę Martwej siostrze Wąpierzycy Dziś jest dzisiaj, bez kochania; Czasem dziś się kochać nie da Może jutro spadnie z nieba W tatarakach, polnych kwiatach, Wichrze, chmurze, z ziemi wonią I z pieszczotą tak szaloną... Mnie zazdrościć Będą siostry Ciebie. |
Autor: | Selene [ niedziela, 27 kwietnia 2014, 16:08 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Piołun, zakochałam się w Twoim wierszu |
Autor: | Piołun [ niedziela, 27 kwietnia 2014, 23:53 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Dzięki Selene. Twoje słowa bardzo cenię:) A właśnie dowiedziałam się, że Alne kończy prace nad nową płytą. Na niej znajdzie się również jeden z moich tekstów. Bardzo bardzo się cieszę )) |
Autor: | Selene [ poniedziałek, 28 kwietnia 2014, 17:33 ] |
Tytuł: | Re: Poezja |
Gratuluję Twoje wiersze recytowane są w naszej szkole co roku |
Strona 4 z 4 | Wszystkie czasy w strefie UTC + 2 [czas letni (DST)] |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |