Asatru a etyka
Był tu kiedyś podobny wpis - ale chyba zdematerializował się w tajemniczy sposób...wiec przedstawiam jeszcze raz krótkie opracowanie tematu "Asatru a etyka" -----------------
Etyka, los i religia są w asatryjskiej ścieżce ściśle ze sobą powiązane.
To właśnie etyka, wszechobecna w asatryjskim kulcie religijnym i połączona nierozerwalnie z losem, wpływa na działania jednostki, rodziny i plemienia. Religia bez etyki jest tylko pustym kultem bożków - jak pokazują to przykłady niektórych współczesnych new -ageowych kultów mieniących się religiami. W germańskim pogaństwie nie ma żadnych dogmatycznych przykazań czy zakazów. Sa za to jasno zdefiniowane zasady etyczne, oparte na pojęciu honoru, wierności i odpowiedzialności, które maja swoje źródło w pokrewieństwie z naszymi bogami. Jako członek tej wspólnoty, człowiek posiada wolność osobista i nienaruszalna godność o którą powinien sam dbać i szanować ja u innych.
To właśnie etyka wytycza nam drogę honorowego życia, zobowiązuje do nie szkodzenia nikomu bez wyraźnego powodu, inspiruje do godnego postępowania, dzięki któremu zdobywa się szacunek ludzi i bogów. Wierność zaś, pojmowana jest jako bezwzględna lojalność wobec rodziny, oraz jako umowa zawarta z "niekrewnymi" - oparta na wzajemności i na obustronnym obowiązku jej dotrzymania. Nienaruszalność wolności i godności każdego człowieka, możliwość samodzielnego kreowania swojego życia, mogą być realizowane tylko w demokratycznej społeczności, w której każdy jej członek posiada niezbywalne prawo do samostanowienia, a władza respektuje prawa zatwierdzone przez ogol tej społeczności. Właśnie do tych wartości odnosi się .9 asatryjskich cnót, które zaleca się rozwijać i do których powinni dążyć asatryjczycy dla dobra i chwały swojej, oraz całej rodziny. Nie są one spisane w żadnej "świętej księdze" ( bo takowej w Asatru nie ma i nie było), ani wyryte w kamiennych tablicach - zostały współcześnie sformułowane na podstawie zachowanych zwyczajów i przekazów historycznych dotyczących życia i całej kultury naszych przodków, i przyjęte jako kodeks etyczny przez większość asatryjskich rodzin i organizacji.
Honor Wierność Dyscyplina Gościnność Pracowitość Samodzielność Wytrwałość
Jak widać tworzą one wszystkie pewien dość zróżnicowany katalog wartości i zachowań, gdzie rzeczy czysto praktyczne takie jak pracowitość i wytrwałość sąsiadują z tak podstawowymi pojęciami jak honor i wierność. Bierze się to stad, ze te asatryjskie cnoty nie są jakąś wydumana doktryna moralno-filozoficzna lecz tak jak i porady sformułowane w Havamalu, pragmatycznymi zasadami mającymi pomóc człowiekowi by jego życie było godne i udane. Poniżej krotki ich opis według wagi i znaczenia w etyce i kulturze germańskiej.
HONOR - jest podstawowa wartością w życiu - przede wszystkim rozumiany jako godność osobista.i dobre imię. Według tradycji nordyckiej honor jest największym dobrem jakie posiada człowiek, rodzina czy plemię. Nie zależy od bogactwa ani stanu posiadania, nie można go kupić, nie można wyprosić, nie można wymusić. Ale można go stracić... Każdy powinien szanować godność drugiej osoby, ale jednocześnie dbać o własny honor i dobre imię. Zycie spełnione to życie honorowe i sława po śmierci. Właśnie takie życie zwiększa szczęście, dobro, powodzenie i chwale całej rodziny czyli to, co się zawiera w starogermańskim określeniu "heil".
WIERNOSC - jest podporządkowana honorowi. Tylko wierność bogom i rodzinie musi być bezwzględna i bezdyskusyjna - wszystko inne opiera się na umowie Obowiązek wierności kończy się w momencie gdy respektowanie zobowiązań wiązałoby się z niehonorowym postępowaniem, partner któremu jesteśmy winni wierność straciłby swój honor na skutek niegodnych czynów lub sam naruszył nasza godność osobista. Wynika z tego jasno ze wierność bazuje na wzajemności. Miedzy wolnymi ludźmi powyższą zależność osiąga się na zasadzie dobrowolnej umowy lub przysięgi nakładającej wzajemne obowiązki, które muszą być następnie wypełniane przez obie strony..
ODWAGA - jest niezbędnym warunkiem aby sprostać wymogom stawianym przez honor i wierność w trudnych sytuacjach. Nie chodzi tu o ryzykanctwo czy niepotrzebna brawurę, lecz o gotowość do zrobienia tego co jest konieczne i co musi być zrobione w danym momencie. Właśnie o takiej odwadze jest mowa w naszych Sagach i pieśniach opisujących czyny wielkich bohaterów., taka "praktyczna" odwaga jest ceniona najwyżej, i w połączeniu z honorem i wiernością tworzy klasyczna "trojce" nordyckich cnót z dawnych czasów.
PRAWDOMOWNOSC - jest traktowana w sagach i innych opowieściach jako cnota, gdy wymaga odwagi i przynosi chwale. Nie oznacza ona szczerości za wszelka cenę, lecz odpowiedzialność za swoje czyny i slowa.czyli to, co jest sprawa honoru. A jest nią na pewno, np. we wszelkich badaniach naukowych, przed sadem czy w sprawach religijnych. Pogaństwo nie oznacza ślepej wiary lecz wolność w dochodzeniu do prawdy.
GOSCINNOSC - jest jednym z chwalebniejszych nordyckich zwyczajów. Dbanie o gościa było obowiązkiem i sprawa honoru każdego, do czyich drzwi on zapukał. Dalekim echem tego zwyczaju jest współczesne powiedzenie "Gość w dom, bóg w dom" oznaczające miedzy innymi ze gość był "nietykalny". Do obowiązku gospodarza należało nie tylko ugoszczenie i danie dachu nad głowa ale i zapewnienie bezpieczeństwa tak długo jak się pod tym dachem znajdował. Gościnne przyjecie, dzielenie się z innymi i ochrona gości należą po prostu do naszej tradycji.
SAMODZIELNOSC - oznacza niezależność od cudzej pomocy. Powinniśmy starać się osiągać wyznaczone sobie cele własnymi silami bez oglądania się na obca pomoc. Nie oznacza to oczywiście ze jesteśmy zdani tylko na siebie. Najbliższa rodzina, krewni i powinowaci, cały rodzinny klan - nie są dla nas obcymi osobami i dlatego solidarność asatryjskiej rodziny, wpisuje się jak najbardziej w germańską koncepcje samodzielności.
Dyscyplina, Pracowitość i Wytrwałość są cechami zdecydowanie praktycznymi. Nie są one celem samym w sobie, lecz tym co nam pozwala nasze cele osiągać. Dlatego cechy te są bardzo cenne nie tylko dla nas i u nas, lecz także godne szacunku u osób z którymi przychodzi nam współpracować.
Na zakończenie wypada dodać jeszcze, ze koncepcja miłości bliźniego swego, kazdego i w kazdym momencie, jest nam obca. Nie cierpimy za miliony, ale zawsze jesteśmy solidarni z tymi, z którymi czujemy się związani i którzy potrzebują naszego wsparcia i pomocy. Tak jak i sami oczekujemy, ze mozemy na nia liczyc gdy zajdzie taka potrzeba. Poniewaz jestesmy wierni i lojalni nie tylko wobec naszych bogow, ale i wobec rodziny i calego "plemienia" i chcemy zachowywac i pomnazac odziedziczone po przodkach szczescie, honor i chwale - zawsze staramy sie oferowac wszystkim naszym krewnym - przyjazn i pokoj, bez wzgledu na zdarzajace sie roznice zdan. Nie dzialamy na ich szkode, i w miare mozliwosci staramy sie chronic przed wrogim dzialaniem osob trzecich. Staramy sie tez nie naruszac bez powodu godnosci osobistej i honoru innych czlonkow asatryjskiej wspolnoty i gotowi jestesmy, gdy wymagaja tego okolicznosci, do sprawiedliwej i obustronnie szczerej ugody. Jednakze my Asatryjczycy, nie szukamy pojednania za wszelka cene. Bo bywaja rzeczy ktorych sie nie wybacza.
Nigdy...
Ostatnio edytowano środa, 26 maja 2010, 14:01 przez Ulf, łącznie edytowano 1 raz
|